Over de Waardcup gesproken, de verovering hiervan, zij het dan dankzij een beter doelsaldo dan de andere twee gelijkgeëindigden, betekende een goede start van het seizoen, waarin de groenen trouw bleven aan de traditie om ons tot het einde van de competitie in positieve of negatieve zin in spanning te houden.
Kregen we twee jaar geleden door een beter doelsaldo dan Vitesse ’22 de periodetitel van HSV in de schoot geworpen om vervolgens door De Blokkers en JVC te verslaan ijzersterk vanuit de nacompetitie de tweede klasse te heroveren en ontsprong de groene brigade een jaar geleden als door een wonder de nacompetitiedans omdat de twee medekandidaten voor degradatie heel sportief door een gelijkspel de punten deelden, het spreekwoord voor ogen houdende van die twee honden die vechten……., nu, op het einde van deze competitie, in de vóórlaatste competitiewedstrijd, tapte SVW’27 uit een ander vaatje.
Geen afhankelijkheid van anderen, maar zoals Wilfred van den Hoven zijn gaaf wedstrijdverslag kopte: ‘SVW’27 op eigen kracht veilig’. En tweedens: tot mijn groot genoegen tegen een gerenommeerde tegenstander, namelijk Kolping Boys met wie de groenzwarten nog een appeltje te schillen hadden na de driemaal 3-1 nederlagen van de laatste jaren.
Niet onvermeld mag blijven dat Wilfred trainer René van Marsbergen terecht een compliment gaf voor zijn aandeel in het slotsucces. Hij verving voor de winterstop trainer Patrick van der Fits. Bedankt mannen, ik hoef nou niet meer langs een omweg naar Alkmaar te fietsen. Kolping Boys promoveert wel; na LSVV weer een derby minder. Gelukkig komt Vitesse’22 terug. Ten slotte de laatste vijf van de eindstand:
SVW’27 26 29 De Foresters verdwijnt uit de
West Frisia 26 24 zondagcompetitie.
De Foresters 26 23 Door 2 overwinningen
Schoten 26 18 handhaaft Schoten zich
Beemster 26 16 in de tweede klasse.
Theo de Vries heeft ook dit keer de staatjes bijgehouden van basisplaatsen, goals, bestuur, ereleden, trainers etc. De overzichten gaan terug tot 1970. Het bekeravontuur was van korte duur. Tim Appel scoorde weliswaar een fraaie hattrick, maar Zwaluwen’30 (9-0!) en LSVV(2-0) rolden ons op.
In de zesde wedstrijd verscheen het team in nieuw tenue en tegen West Frisia zagen we keeper Danny de Boer na anderhalf jaar blessureleed weer dusdanig terugkomen dat hij meteen ‘man van de wedstrijd’ werd. Pas in de negende wedstrijd boekten we tegen Schoten onze eerste zege dankzij een knotsgekke slotfase, waarin de laatste twee minuten twee goals (Korver en Ayal) de stand op 2-1 winst brachten.
Over slotfase gesproken, in de 18e wedstrijd tegen Zouaven was het onbevangen SVW’27 dichtbij een stunt tegen de koploper, maar de twee tegengoals in blessuretijd betekenden een bittere teleurstelling.
Kijken we om ons heen in de polder, dan zien we dat KSV, met de oud-SVW’ers keeper Dion Bleeker en Sander Willemse in haar gelederen, kampioen werd en naar de derde klasse promoveerde: het hoogste punt in haar bestaan.
Hugo Boys kreeg in de nacompetitie na een zwaarbevochten overwinning tegen Medemblik van de KNVB te horen dat de finales die daarop zouden volgen, niet doorgingen, zodat alle winnaars in de eerste ronde in de derde klasse spelen en dat betekende dus lijfsbehoud voor Hugo Boys. Da’s even boffen.
Als SVW’27 er twee jaar geleden niet in geslaagd zou zijn het tweedeklassersschap te behouden, dan zouden de drie ploegen in dezelfde afdeling gekomen zijn, met dan maar liefst zes derby’s!! Leuk, maar niet om naar te verlangen. We zien liever de blikken omhoog gericht. Op naar Kolping Boys en LSVV! In dat andere geval zouden oude tijden herleven, want halverwege de vorige eeuw was die situatie er wel! Dat staat me nog helder voor de geest, want toen speelde ik in het eerste en we konden op de fiets de polder rond.
Opmerkelijk is toch de wijze waarop onze vierde Waardse zondagclub WMC (4C) het afgelopen seizoen heeft verwerkt. Het werd een rampseizoen, want een fatsoenlijk eerste team bleek niet op te brengen. En over de toekomst is men nog onzeker. WMC’s eindstand zal wel uniek zijn in het KNVB-archief, namelijk:
WMC 24 0 0 -3 11 -224.
Dat betekent per wedstrijd 9,3 tegengoals. KSV die op dat moment een beter doelgemiddelde best kon gebruiken, trok met 0-24 (!!) danig van leer en dat zal zeker ook ergens een record betekenen, net als het gaan van middenstip naar doel in telkens 3,7 minuten. Vreemd dat WMC zich niet eerder terugtrok om deze blamage te voorkomen. Of dat de KNVB niet ingreep.
Dit was de dertigste en tevens laatste ‘Jan, zeg…’. Mijn dank aan de webmasters voor de goede zorg voor de kopij en niet minder waardering voor mijn lezers; om hun leesgeduld en vooral ook om hun positieve reacties, zoals langs de weg bleek uit opmerkingen als ‘Hé Jan, wanneer komt…..’.
Jan Tamis
Reacties:
[email protected]
