De voortekenen waren niet best; het had bijna de hele nacht geregend en het was nog spannend of het wel door zou gaan. Door wat te schuiven in het wedstrijdschema kon alles op de 2 kunstgrasvelden gespeeld worden zodat we om half 10 konden starten tegen Balcontrole, een team van een voetbalschool uit Amsterdam eo, bestaande uit zeer behendige spelers. De teams waren goed aan mekaar gewaagd met kleine kansen over en weer en leuk spel totdat zo’n 5 minuten voor tijd Sander de bal vol op de pantoffel nam en de keeper het nakijken gaf; 1-0, en zo bleef het ook, dus een lekker begin.
Na een kort verblijf in de kleedkamer gingen de jongens naar boven en geloof het of niet, daar zat Dirk Kuijt aan tafel met wat andere ouders van Quick Boys, die ook mee deden met de zoon van Dirk in de gelederen. Dus arme Dirk werd gevraagd of er een paar foto’s van hem met de jongens genomen mochten worden, en zo geschiede en werd ie onderworpen aan een complete foto-sessie. En dat ie voor Feyenoord speelt maakte de jongens, die bijna allemaal voor AZ en Ajax zijn, dit keer niet uit, wat een helden.
De 2e wedstrijd was ook nog eens tegen QB zodat onze jongens ook nog eens aan Dirk konden laten zien dat ze een beetje voetballen konden. En dat deden ze en wisten hun overwicht te belonen met weer een goal van Sander (frommeldoelpuntje) en uit een mooi pass van Senna wist Defanté mooi af te ronden. QB wist nog wel tegen te scoren maar hier bleef het bij zodat we weer 3 punten konden bij schrijven; wat een weelde.
De derde wedstrijd was tegen AFC-Amsterdam, die een wedstrijd gewonnen en verloren hadden, een gelijkspel zou voldoende zijn voor de poule winst. Het werd een zware kluif, kansen hebben we eigenlijk niet gehad maar Mats wist zijn doel schoon te houden en de groepswinst was binnen. Dit hadden we totaal niet verwacht dus des te leuker.
De halve finale bleek dat we tegen Buiksloot moesten, de thuisclub, die in zwarte shirts speelt. Omdat onze groene shirts de eerste wedstrijd zeiknat geregend waren, zijn de wedstrijden hierna in de good old zwarte Ricoh-shirts gespeeld maar dat kon tegen Buiksloot niet. Zo hebben we onze groene shirts langs het veld maar te drogen gehangen in de zon zodat we daarna weer in onze mooie groene Dibo shirts de volgende 2 wedstrijden konden spelen.
Tegen Buiksloot werd het geen wereldpot maar door hard werken van vooral Mick en Hassan, werd de tegenstander goed van het doel gehouden en werd het 0-0. Penalties moesten de beslissing brengen. Senna, Pascal en Giel schoten ze mooi binnen en Buiksloot schoot alles naast en over, dus was het over en uit voor Bs en kon SVW zich opmaken voor de finale. De andere halve finale tussen WV-HEDW en Zeeburgia werd jammergenoeg door eerst genoemde ploeg gewonnen en dat werd dus de tegenstander in de finale.
Deze wedstrijd werd door de speaker bestempeld als: “dit is de finale, echt ongeloofelijk”, we hadden het gevoel dat ze liever 2 andere clubs in de finale hadden gehad. Maar het kan verkeren. De tegenstander was overigens niet voor de poes en bleek in het eerste gedeelte van de wedstrijd duidelijk sterker wat resulteerde in een mooie goal, 1-0 achter, dit was de eerste keer dat we achter kwamen. Maar de jongens toonden veerkracht, SVW werd sterker en een vrije trap werd licht aangeraakt waardoor de bal zo het doel in vloog. Zo werd het 1-1 en werd het weer penalties nemen. Hierbij wisten Senna en Joeri te scoren, HEDW miste 2 keer en toen was het de beurt aan Giel. Als die zou scoren dan waren de jongens winnaar. Als een echte Hensbroeker pegelde hij de bal erin en zo was de buit binnen. De jongens blij, de ouders trots en zo kon de cup met de grote oren onder luid gejuich en gezang in ontvangst genomen worden.
Jammer dat Mees en Sven er niet bij waren. Jongens, jullie tijd komt nog wel, en gelukkig deden jullie vervangers het wel redelijk.
Tot slot van onze kant nog dank aan vv Buiksloot voor de uitstekende organisatie van dit toernooi, het was allemaal tot in de puntjes geregeld.
JT
