Een greep uit nog handgeschreven notulenboeken (1)
1946:
De heer Broekhoven, dirigent van de fanfare ‘Hou en Trouw’, schenkt de eerste groene shirts aan SVW.
DTV, van 1925 tot 1927 voorloper en wegbereider van SVW, droeg een zwarte broek, een zwarte trui met witte boord en manchetten.
SVW droeg tot haar twintigjarig bestaan een wit shirt, zwarte broek en zwarte kousen met witte omslag.
Na 1947: de huidige kleuren, namelijk groen shirt, zwarte broek en groene kousen.
Was die dirigent de eerste SVW-sponsor?
1947:
Cor Brink vraagt of er nog eens bonnen worden aangevraagd voor nieuwe ballen.
Cor Brink was vanaf zijn jeugd een SVW’er pur sang. Hij was in 1927 mede-oprichter van de club, jarenlang bestuurslid en manusje-van-alles voor SVW. Hij was onder meer het eerste erelid en legger van de eerste steen van de tribune in 1979. Opmerkelijk: als brandweerman zorgde hij in het begin van de zestiger jaren voor de aggregaten die het trainingsveld verlichtten, want lichtmasten waren nog een luxe.. Schimmen in lichtbundels, een spookachtig gezicht.
Er wordt tijdens de vergadering een voetbalbroek verloot, welke gewonnen wordt door Jaap Luken.
Jaap, van de Draai, was keeper, ook een tijd in het doel van het eerste. Jarenlang heb ik tijdens de schoolvakanties op zijn bouwland bij de Hensbroekerbrug piepers gerooid, witlof gezet en zilveruien gestirt. Maar ik weet nog steeds niet of die gewonnen broek hem wel paste!
1947:
Het dagelijks bestuur bestaat uit voorzitter J. ’t Hoen, secretaris Jan Konijn en penningmeester Cor Jak. Verdere bestuursleden: Jan de Groot, Adriaan Breed, Cor Brink, Theo Vertelman, George Klaver en Hein Veenboer.
De secretaris merkt op dat hij het zeer onsportief vindt van de gemeente dat, terwijl alles in de oorlogstijd is weggestolen en verbrand, het nieuwe materiaal moet worden aangeschaft en vernieuwd op kosten van de huurders. En tot overmaat van ramp ook nog over die oorlogsjaren huur wenst te incasseren! ‘Maar ja, wees maar de nederige’, merkt de Geestelijke Adviseur zeer laconiek op.
Indertijd werd aan elke parochiële vereniging, veelal in de persoon van de kapelaan, een Geestelijke Adviseur toegevoegd die vaak aanwezig was op vergaderingen om te waken over het geestelijk heil, de parochiële binding van de vereniging en de controle op besluiten die niet in overeenstemming zouden kunnen zijn met de katholieke principes van de club.
Halverwege de vorige eeuw hadden we in kapelaan Arie Baars een G.A. die zijn tijd ver vooruit was en de hiervoor genoemde eisen al achter zich gelaten had. We maakten met hem historie: hij werd warempel actief lid van onze vereniging, speelde in het tweede (ik herinner me nog een wedstrijd samen met hem in Tuitjenhorn tegen Hollandia T 2, nog op het veld op Kalverdijk) en hij kwam als de eerste voetballende kapelaan in Nederland landelijk in het nieuws. Elke vergadering werd begonnen met de christelijke groet. En ik ken de tekst nog. Als je die wil weten, e-mail dan maar even.
1949:
De training. Na lang discussiëren werd besloten de huidige trainer te bedanken in verband met zijn onwillige houding als speler van het eerste elftal. De nieuwe trainers, resp. de heer Reitsma uit Alkmaar voor de senioren en de heer Biersteker voor de aspiranten en senioren, werden voor de zomermaanden aangenomen.
De heer Reitsma eist f 10,- per keer, terwijl de heer Biersteker uit liefhebberij traint en dus niets verdient. Aan de competitie wordt deelgenomen door drie seniorenteams. De junioren en aspiranten leveren elk één team.
Reacties:
[email protected] Jan Tamis
