Een greep uit nog handgeschreven notulenboeken (2)
1950:
De drie spelers van SVW die in Indië (nu Indonesië) in de oorlog vochten, hebben bij gelegenheid van hun thuiskomst bloemen ontvangen. Het zijn Piet de Boer, Anton Berkhout en Theo Voskuil. Anton zal spoedig door de voorzitter worden bezocht, daar deze jongen met een gebroken been is thuisgekomen. We hebben nog één lid te verwelkomen, namelijk Joop Hermes die inmiddels op de boot naar huis zit.
Joop Hermes verdedigde, vóór hij werd opgeroepen voor het overzeese avontuur, het doel van SVW dat toen in de eerste klasse van de afdeling Noord-Holland uitkwam (nu de vijfde KNVB-klas). In onze ogen was hij de beste keeper van Nederland.
Tijdens zijn verblijf in Indië ging het hier met de groen-zwarten bergafwaarts. Een degradatie in 1949 naar de tweede klas was het gevolg. En je hoorde overal in SVW-kringen: als Joop Hermes terugkomt, dan verovert SVW het verloren terrein. In onze fantasie groeide hij uit tot de messias die het beloofde land voor ons zou terugwinnen.
Als Joop er maar weer is, dan... Het was een andere Joop die terugkwam. Wel terug in de Waard, maar niet meer terug onder de SVW-doellat. Het kan verkeren.
1950:
Bram van Schagen stelt bij de rondvraag voor om een wedstrijd te organiseren tussen getrainden en ongetrainden. Jan van Tooren verzoekt de ballen harder op te pompen.
Bram van Schagen. Een SVW’er in hart en nieren. Speler en keeper van het eerste, later grensrechter van het vlaggenschip en initiatiefnemer en activator van diverse acties om de kas te spekken, want de vereniging miste in haar jongere dagen de later zo geliefkoosde opbrengst van de voetbalpool en nog later de zegen van de sponsoring.
Uniek was Bram in zijn actie Flapoor. Naar idee van vrouw Vlaar (ja, de oma van pastor PauL Vlaar uit Obdam. Paul heeft zijn drang tot initiatieven niet van een vreemde)
Werden honderden konijnen gratis door de leden en aanhang opgefokt, met Kerst verkocht en f 1300,- vloeiden in de kas. Omgerekend In huidige waarde: € 3500,- De actie bracht niet alleen geld, maar net als onlangs met de ludieke actie van het jubileum- comité ‘De drol van de knol’, ook een hoop lol binnen de vereniging, getuige deze limerick:
Een oud konijn uit Brielle,
met ruigbehaarde hielen,
sprak boordevol droefenis:
‘Als het straks Kerstmis is,
dan vier ìk Allerzielen…..!’
1950:
Met drukkerij Nobel wordt voorlopig voor een jaar een verbintenis aangegaan om het clubnieuws, zowel van SVW als van D.A.S. (de supportersclub Door Aanmoediging Sterk) opgenomen te zien in ‘De Heerhugowaard’ voor tezamen f 20,- per jaar.
Voorts zal aan Piet Molenaar worden gevraagd zijn schuit te mogen gebruiken om tijdens de wedstrijden de ballen uit sloot te halen.
1952:
Piet de Boer wil de aan hem gegeven waarschuwing ingetrokken zien. Dat gebeurt. Ook zag hij zijn verloofde graag op het voetbalveld, maar dan voor niks! Akkoord. Aanvoerder van het eerste, Pé Snoek, praat volgens sommigen teveel tijdens de wedstrijd en volgens anderen te kort! In elk geval wil hij dat hij geen brutale mond krijgt als hij om actie vraagt.
De gebroeders Niek en Pé Snoek waren jarenlang steunpilaren van het eerste. Totaal verschillend van karakter: Niek, de onstuimige waarvan men zei dat zijn benen vol blauwe plekken zaten als gevolg van zijn door-dik-en-dunmentaliteit bij duels.
Pé, de rustige, bezadigde speler, stopperspil, geboren voor het aanvoerdersschap dat hem jarenlang werd toevertrouwd. Pé was later ook lid van de elftalcommissie; een driemanschap dat de elftallen samenstelde.
Hij was bij penalty’s bijzonder trefzeker, met de bal veelal hoog in de rechterhoek. Hij dronk graag een stoutje of een cognacje met suiker, zodat op een feestavond werd gezongen:
Pé had geen tijd voor een bakkie,
maar altijd wel voor een cognakkie!
Reacties:
1, De vermelding in ‘Jan, zeg…’ dat in het grijze verleden op de SVW’27-vergadering een voetbalbroek werd verloot, ontlokte aan een lezer dezes de opmerking dat kledingman Peter de Boer zoiets nu ook op de vergadering zou kunnen doen. Een trainingspak of zo. Brengt een leuk intermezzo en hopelijk ook meer volk.
2. Een ander stelde de vraag of SVW’27 nu sinds de vorige jaarvergadering voor het eerst een voorzitterloos tijdperk is ingegaan. Je weet uit de geschiedenisles dat we meerdere stadhouderloze tijdperken hebben gehad, maar wat SVW betreft, heb ik geen soortgelijk gebeuren in het archief gevonden. Wel is eens tijdens een vergadering een voorzitter weggestemd, maar daarover later meer.
Voor reacties:
[email protected] Jan Tamis
